Wederom zwaar weer

Zondag was het net als de hele week ervoor, erg winderig weer, windkracht 5. De Ringvaart gaf zich op de heenweg niet snel gewonnen, en moest er gebeukt worden. Ook terug was het flink aanpoten, alhoewel wind mee. De training was 45 minuten heen, 45 minuten terug, en om de 7 minuten iemand anders op kop. Nou dat kopnemen lukte Harry en Hans op de heenweg maar 5 minuten, en de rest liet het er maar helemaal bij zitten. Behalve Henk en Anne, die samen op weg waren en ook een langere route gevaren hebben: tot de Blauwe Beugel terwijl wij maar tot de Aalsmeerderbrug gingen. Op de terugweg, met wind mee, werd er wat meer kop gewisseld, en zowel Harry als Boris als Axel voeren het laatste stuk solo. Ook kwamen we Robert-Jan en Pieter nog tegen.

Nieuwe ervaring van deze dag: er lag een groot afgemeerd schip met draaiende schroef, wat een gigantische stroom veroorzaakte. Wij zagen Axel voor ons al zomaar een paar meter opzij gezet worden. Ons gebeurde dat ook. Maar ik moet zeggen dat als je het verwacht, dit toch voor mij (vooral mentaal) een minder moeilijk te nemen hindernis is dan de hoge golven die we zo nu en dan achter de diverse bootjes tegenkwamen.

De woensdag ervoor hadden we op de Bosbaan 10x1000m gedaan, waar Frans op het eind nog puf had voor een eindsprint. Nu was hij echt diep gegaan en moest in de kleedkamer een paar minuten op adem komen. Ik voelde maandag pas wat ik eigenlijk gedaan had: spierpijn in armen en rug. Maar misschien is dit een beetje verergerd doordat ik nog een paar uur thuis op de wind had gestaan om de ladder voor Leonie vast te houden toen ze aan het schilderen was.

Woensdag is Frans er niet, die is in rust voor de NK Mix die hij met Diana vaart. Misschien sla ik ook wel over en ga een dag eerder modelvliegen. (Zie linkje naar andere blog.)

Draaiwinden

Zit je op een draaizitje, krijg je ook nog last van draaiwinden.
Zondag zijn we weer de ringvaart op geweest. Het waaide lekker, en de keuze linksaf of rechtsaf viel uit in het voordeel van rechtsaf. Je probeert altijd te gokken op eerst wind tegen en dan wind mee, maar dat was in dit geval niet zo makkelijk. In feite stond de wind min of meer dwars op de vaart, wat de wind op het water sterk afhankelijk maakt van bebouwing op de kant.
Rechtsaf dus, richting Badhoevedorp / Sloten. De training die Frans bedacht had, was 2000 meter in opbouwend tempo, en dat een keer of 6, 7, met daartussen rustig tempo om de hartslag weer te laten zakken. Net als de training van woensdag een heerlijke oefening, vind ik. Een en ander werd een beetje moeilijker gemaakt door valwinden en draaiwinden. Op de heenweg kwamen die overwegend van links. Hierdoor wordt je peddel met een klap naar beneden geblazen. Na het keerpunt, bij de brug in aanbouw bij het bord Zwanenburg, kwam de wind van rechts, en wordt je peddel omhooggeblazen.
Zowel op de heenweg als de terugweg waren er zowel stukken met felle tegen- en zijwind als stukken met wind mee. Met name op de stukken wind mee gingen we lekker te keer. De snelheid van woensdag werd waarschijnlijk wel weer gehaald, al hebben we het niet gemeten.

Eerder, op vrijdagmiddag, deed ik zelf in mijn K1 nog 5x250m en daarna ongeveer 2500m met steeds 20 à 30 slagen volle sprint en dan weer rustig varen. Het gaat lekker en voor mijn gevoel ga ik nog steeds goed vooruit. Het trainen op vrijdagmiddag is minder stressvol dan op dinsdagmorgen. Ik denk dat ik dit er maar in houd.

Op topsnelheid

Gisteravond op de bosbaan was de training 8x1000m waarbij aan het eind van de 1000m de hartslag lekker op gang moest zijn, 85%.
De groep splitste in tweeën en met naast onze K2 nog een man of zes draaiden wij onze rondjes.
Het bleek dat enkelen van de groep te hard van start gingen en halverwege de 1000 juist afzakten in tempo. Hans "nam ze even apart" en na zijn uitleg gingen de laatste twee 1000's erg lekker en iedereen bouwde keurig op naar een mooi snel tempo aan het eind. Bij navragen hoe snel we nu eigenlijk gingen, kwamen getallen als 14,1 - 14,2 km/u voorbij! Nu waren wij op het laatste stuk met de K2 niet helemaal even snel dus houden we het op een topsnelheid van 14 km/u. Toch heel aardig voor een toerboot.

Rondje Blauwe Beugel

We zijn weer lekker grensverleggend bezig geweest, in ieder geval toch voor mij. De ringvaart op en richting de Eiffeltoren (zie eerdere blog-entry). Maar die lijkt wel steeds dichterbij te komen want voor mijn gevoel waren we daar in een vloek en een zucht. Het verste punt tot nu toe, de Aalsmeerderbrug, is dan niet ver meer, dus alles daarna was nieuw voor mij. Langs Rijssenhout en uiteindelijk de Westeinder op en linksaf bij de Blauwe Beugel, richting Aalsmeer. Via het dorp (de Jeneversloot heeft niets met Jan te maken al heeft hij het er wel vaak over) terug naar de ringvaart. Het rondje zal zo'n 25 km zijn. Ik zal het van de week nog even nameten.

Ik was blij even te kunnen opstaan bij het overdragen om het bloed weer door mijn bilspieren te kunnen laten stromen. Het viel wel op dat die paar minuten voldoende waren om weer lekker te zitten!

Frans merkte op dat ik me gaandeweg steeds minder van golven en bootjes ging aantrekken. Ik denk dat het ook tussen mijn oren wel goed zit, en dat ik alleen nog wat overijverige reflexen heb af en toe...

Weer drie trainingen verder

Maandag: haltertraining thuis.
Dinsdag: K1 training in het bos - 2x5x250m (rondjes draaien op de kanovijver).
Woensdag: clubtraining - 4x1000@80% 4x500@85-90% 4x250@90-95%. Die laatste is natuurlijk de kuitenbijter, en Frans gooide na twee keer 205m de handdoek in de ring. Wat mij betreft had het nog wel gekund.

Wat opviel: bij het keren op de bosbaan blijft het lastig te voorspellen wat Frans gaat doen, zodat ik niet echt kan helpen bij het keren. Verder loopt het best goed. Wel blijven opletten met het "klaar voor actie zijn" wanneer er gestart gaat worden. Achterin een K2 moet je dan nét even alerter zijn om je peddel in de juiste stand te houden om meteen met je voorman mee te kunnen doen!

LSD = Long Slow Distance

Aan het eind van de training van vandaag zei Frans: "Dit was een LSD-training". Uit het weblog van Henk wist ik wat dat was: Long Slow Distance. Achteraf klopte dat ook, al zou de S ook voor saai kunnen staan.

De dag begon natuurlijk thuis met het vieren van Moederdag met een lekker ontbijtje en kadootjes voor Leonie. Thuis keken we vervolgens naar Eurosport HD naar de eerste World Cup wedstrijden van vandaag. Ik vertrok toen naar Frisia, en moest goed zoeken om daar de TV te ontdekken. Met mijn lenzen in moest ik recht voor de TV gaan staan om wat te kunnen zien. Maar wel mooi op tijd om Rowdy en Femke hun 2e plaats te zien behalen!

Frans en ik vertrokken naar de Ringvaart om daar dus de LSD-training te doen. Het trillen van mijn kant als er een bootje aan komt, deed denken aan angst voor spinnen: er is niets om bang voor te zijn, maar toch zijn er duizenden mensen die zonder dat ze daar iets aan kunnen doen, het zweet uitbreekt. Misschien eens kijken of hier trucs voor zijn om er van af te komen.

Eenmaal weer thuis, kan ik zeggen dat het al met al een vermoeiende training was, want tijdens de bekerfinale Ajax-FC Twente, toch niet saai, viel ik in slaap...

Waar je al niet aan denkt tijdens het varen

Gisteren was ik er niet helemaal met mijn gedachten bij. Geleerd voor een examen, drukte thuis, dodenherdenking, FaceBook, Twitter, moederdag, weet ik veel wat er allemaal door mijn hoofd ging. Het trainen was dus grotendeels een concentratieoefening gisteravond.

Het schema was niet helemaal bekend, we kwamen uit op 100m snel, uitvaren tot onder hartslag 120, 250m snel, uitvaren tot onder 120, 500m snel, uitvaren tot onder 120, en dat riedeltje een aantal keer herhalen.

In het begin, nog niet helemaal ingevaren, bleek het lastig om mijn ademhaling mee op gang te nemen. Verderop in de training werd het lastig om het tempo met name in de 500m vast te houden. Tussendoor zakte mijn "doorhaal" terug. En ook een keer tijdens de 100m zat ik niet goed met Frans in kadans. Kortom, leermomenten genoeg deze training. Maar goed, het zijn allemaal wel overkomelijkheden. Ik wijt het nogmaals aan mijn concentratie dat het af en toe verslapte.

Tijdens het terugvaren werd het acht uur, en was het tijd voor de dodenherdenking. Hoewel er vrijwel geen kip in de buurt was, legden wij toch even de peddels neer, en luisterden naar het verkeer op de snelweg en de vogels om ons heen. We waren goed gekleed op weg gegaan. In het begin van de training was het vrij warm, nu viel de temperatuur toch tegen, nu de zon onder de bomen was gezakt.

Hoewel niet druk aan de bar, was het toch nog even erg gezellig, met de gebruikelijke ongein. Niemand wist het antwoord op de vraag waarom, als vrouwen toch twee dingen tegelijk kunnen doen, ze kennelijk niet de liefde kunnen bedrijven terwijl ze hoofdpijn hebben... Ik vraag me ook af of Wim zijn kroescontrol al weer gemaakt is. En dan hebben we het nog niet gehad over de Lambada-sonde van Rob. Grüss Gott!

Standje 69

Standje 69 in een kano is wat lastig, en ook was het nogal koud. Daarom koos ik vanmorgen voor de ergometer.
Waar gaat dit nu weer over?
Zondag had ik het met Hans over kanoën met een metronoom. Ik had daar ook al eens over nagedacht maar was er niet op doorgegaan. Blijkt: Hans vaart in het voorseizoen met een metronoom om zijn nek op 70 BPM (een term uit het discogebeuren) om op deze relatief lage slagfrequentie te werken aan techniek, kracht en uithoudingsvermogen. Ik heb ergens ook zo'n ding liggen, en dus nam ik die vanmorgen mee naar het krachthok. Het schema van 2x 5x 250m op hartfrequentie max 162 was aan de beurt, en het leek mij een goede training om dit te combineren met de tikker. Op mijn metronoom zit echter geen 70 BPM, wel Standje 69. Dan is de keus gauw gemaakt.

De ergometer met batterij heeft een kromme peddelsteel, dus dan maar de andere. De training kon nu niet op 250 meters gevaren worden. Het werd invaren op Standje 69, ongeveer 1 minuut snel tot max hartslag 162, dan meteen afzakken tot 69 slagen per minuut en wachten tot de hartslag onder de 140 gezakt was. Dit was ongeveer een minuutje. Dit 5x en dan 5 minuten pauze. Daarna het hele riedeltje nog een keer.

Weer een genoegelijk half uur trainen, zonder muziek dit keer maar wel met allerlei ritmes.

Je kunt het ook opzoeken

Mijn voorman had vandaag het plan opgevat om maar eens een vrij korte training te doen. Rondom het "de" Nieuwe Meer... Met windkracht 6 uit het oosten.


Dus.
Maar goed, hoewel het bij vlagen - letterlijk dus - stevig te keer ging, was het als de boel steady golfde, wel te doen. Die windvlagen waren nog het meest verraderlijk, en trokken zo nu en dan bijna de peddel uit je hand. Het heen-stuk ging tegenwind. Uiteindelijk kreeg ik door dat de boot zich niet zo heel veel van de golven aantrok, maar dat ik dat wél deed... Hoewel er wel wat "momentjes" waren, en ik eigenlijk hoopte dat Frans het te gortig zou vinden en via de Bosbaan terug zou gaan, bereikten wij het rustige water van de jachthaven. We keken even naar het originele eerste clubgebouw, of delen daarvan, die nog steeds te vinden zijn op de plek waar onze vereniging ooit begon. Daarna gingen we op voor de terugweg.
Dit betekende zowat recht oversteken, om niet te veel te verlijeren en uiteindelijk dwars op de golven te komen. Ook dit gaf de nodige "momentjes"... De boot begint op een gegeven moment een soort te balanceren op de toppen van de golven. Frans moest steeds naar links opsturen, en op de golf weer naar rechts om dan een stuk mee te surfen. Van enige druk op het peddelblad was eigenlijk geen sprake, wat het extra lastig maakte. Maar het lukte om net vóór de steiger langs te komen en we draaiden de ringvaart op. Dat was na deze ervaring een hele verademing, en we voeren nog tot de molen van Sloten.
Na de training evalueerden we. Volgens Frans was het redelijk vergelijkbaar met hoe het in Denemarken zou kunnen zijn. Het verschil is dat daar geen schoeiingen zijn en de golven dus niet zo sterk terugkomen. Dit zou het een en ander iets voorspelbaarder en geleidelijker moeten maken. Maar volgens Frans waren er ooit golven die zó hoog waren dat je met je peddel niet meer bij het water kon, en er onder de boot in de dalen ruimte ontstond...
Toch nog bijna 16 km, deze korte training. Dus.


Training weergeven op een grotere kaart