Bij het opladen bij Frisia bleek dat Wim Schepers niet mee kon omdat Frans een afspraak had gemaakt om een boot mee terug naar Frisa te vervoeren. We vertrokken lekker op tijd en hadden bij Viking dan ook alle tijd voor een bakje koffie, het bestuderen van de route en de laatste voorbereidingen.
Voor de start trilde ik behoorlijk, een vervelende eigenschap dat ik mijn benen niet stil krijg, ook al heb ik totaal niet het idee dat er iets mis kan gaan in de zin van omslaan of zo. Bij de start was ik dat gelukkig meteen weer kwijt, en voeren wij gelijk op met de houten K2 van Raymond Hol en Mark Greveling, een junior van DKV. Vlak daarachter kwamen een K2 en een K1 van RCC met aan boord Arnout Hamelink en Juliet Liber, en Jaap Kraaijenga. Dit groepje bleef redelijk bij elkaar. Alleen de houten K2 zagen we op een gegeven moment niet meer.
In Broek op Langedijk in het ondiepe Havenrak en de sloten daarna kreeg Frans een redelijke tik en moesten we het tempo iets laten zakken. We kwamen nog in aanraking met een motorbootje dat nét op het verkeerde moment aan de andere kant van een brug met daarna een haakse bocht kwam aanvaren. Ik moest mijn peddel uit het water halen, links loslaten en met mijn vrije hand afduwen, en ondanks dat kraakte de boot even... Maar we konden verder. De K2 en K1 van RCC lagen kennelijk minder diep en hadden iets minder last van de ondieptes, waardoor wij ze net niet bij konden houden.
Eenmaal weer op het Noordhollands Kanaal voer er een aantal honderden meters vóór ons een verschrikkelijk monsterlijk gedrocht van een motorboot die golven maakte alsof het de stoomboot van Sinterklaas was. Als dat de laatste kilometers zo bleef, waren we de sjaak. Maar gelukkig moest het ding wachten op de pont. Wij hadden genoeg tijd om bij te halen en wachtten voor de zekerheid tot de pont weer terug was, want de chauffeur keek niet onze kant op en je wilt niet door een pont overvaren worden.
Voorbij de pont hadden we de gang er weer goed in. Het draaizitje bewees weer goede diensten en we zagen (Frans in ieder geval, ik zie voornamelijk zijn rug) de RCC-ers weer langzaam dichterbij komen. Maar de finish, net voor de deur bij McDonalds, was te dichtbij en de stand bleef zoals die was. We konden tevreden gaan douchen. Het was tenslotte een toertocht, zeg je dan als je niet als eerste over de streep komt...
Een boterham en een pilsje later waren we weer helemaal het mannetje en bleven nog een paar minuten hangen om de prijsuitreiking mee te krijgen. Helaas waren er niet heel veel deelnemers, maar zoals altijd hadden de thuisblijvers ongelijk (of pech). Het was een welbesteed dagje, en nogmaals: geweldig kanoweer!
Uitslagen en verslag op site Viking: hier en hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten