De training bestond uit 12x 250m op 85% met 250m rust. Frans bouwde dit rustig op met, zoals ik van hem gewend ben, eerst een warming-up tot aan het einde van de bosbaan, en daarna de eerste 250 redelijk rustig. Dat ging prima. Hier en daar sprak Frans een aantal roeiers vermanend toe omdat ze in baan drie en vier voeren, terwijl de afspraak is dat die voor de kanoërs vrijgehouden worden. Wat geen goed aan de relatie op het water doet, is dat een aantal kanoërs er toch een gewoonte van maakt om uit te waaieren over de banen naast drie en vier, en ook in baan nul en de andere uiterste buitenkant. Als je niet oppast, verspeel je dan wel je recht van spreken.
Maar goed, de snelheid kwam er zo bij ons goed in. Wij voeren uit fase met de rest van de groep, en zagen de andere kanoërs steeds tijdens onze rust langszij komen, maar niet uitlopen. Met het tempo van Boris, Henk, en nog een paar andere snelle mannen was dat toch wel een indicatie dat het goed ging.
Gek genoeg zit ik rechter op het draaizitje, dat wil zeggen, de boot ligt rechter. Ik zit "zachter" zoals Diana het omschrijft, en het kost minder moeite de boot "los te laten". Of eigenlijk moet ik zeggen je kunt de boot niet meer vasthouden... Hoe dan ook, na de 205's op de bosbaan en buitenom terug naar de club, was de conclusie van Frans ook dat de kracht op de peddel langer aanhoudt, en dus de slag effectiever is met het draaizitje. Voorlopig blijft het er dus in zitten!
Ik heb geen idee wat er zal gebeuren als ik het in mijn K1 zou zetten... Daar wacht ik nog wel even mee tot het water nog wat warmer geworden is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten