woensdag 27 april 2011
Een opwarmertje
Nog niets van 2010 gezien, wel een filmpje van de start van 2008 waar Henk voorbijkwam.
Vanavond clubtraining, 5x100m, 6x500m en een rondje bos uitvaren. Bij het laatste stuk bos vanaf de camping ging bij Frans het lampje uit. Waarschijnlijk had hij te weinig gedronken. Maar na een bruin hersteldrankje uit België ging het alweer een stuk beter.
dinsdag 26 april 2011
Het paasweekeinde
Ondanks hier en daar een verdwaald paasei toch goed getraind.
Meestal verwatert het trainingsgebeuren in zo'n feestdagenweekeinde door verplichte sociale activiteiten. Die waren er ook wel, en ook erg gezellig, maar ondanks dat toch op 1e paasdag met Frans lekker getraind. De verrassing was dat Frans aankondigde een nieuwe boot te hebben besteld. We gaan straks varen in een splinternieuwe Nelo Viper K2! Ik ben benieuwd.
De training was niet zo lang, omdat men op tijd terug moest zijn voor de Frisia Paasbrunch. Ik had niet ingeschreven dit keer, maar een boel anderen natuurlijk wel. Voor de training werd door een groep mensen gesproken over de invulling van de training met een groep deelnemers van uiteenlopende sterkte en snelheid. De ervaring is dat je wel met elkaar weggaat, maar onderweg toch snel al weer je eigen trainingstempo vaart en er dus eigenlijk geen groepsgevoel overblijft. Sterker nog, sommige deelnemers (of eigenlijk misschien vooral de afvallers) hebben het gevoel dat ze steeds afgetroefd worden en beleven aan het achteraan in het vuile water bungelen geen plezier. Ik herken hier wel iets van, maar heb dit steeds opgelost door me bij een groepje aan te sluiten van het juiste niveau. Dat dit dan steeds het langzaamste groepje is, kon mij niet veel schelen, qua training is dat voor mij het meest effectief.
Om meteen enig gehoor te geven aan het groepsgevoel, had Henk bedacht om de langzaamste vaarders groepsgewijs als eerste van start te laten gaan. Wij vertrokken dus met Hans en René op zog. De bedoeling was een rondje bos met een extra rondje camping, dat zal zo'n 13 à 14 km zijn. Het draaide weer lekker, en in het zonnetje bleven wij inderdaad goed bij elkaar. Af en toe wachtten wij op René, die op het tweede zog zat en bij smalle bruggetjes even moest afhaken. Tijdens het rondje kwamen eerst Henk en Anne, en daarna Ed ons achterop. Verder hebben we niemand gezien.
Na afloop kregen we van René nog enige feedback. Hij snapte niets van onze draaizitjes. Wel dat het misschien lekkerder zit, maar volgens hem hebben Frans en ik allebei het zelfde: de insteek komt eigenlijk pas goed als onze arm al weer naar achteren aan het bewegen is. Dit moeten we eigenlijk een keer gaan filmen om te kijken of we hier nog iets aan kunnen verbeteren. Frans herkent het zo niet, en strekt voor zijn gevoel zijn arm geheel door naar voren. Ik kan er zo ook niet zo veel mee, alleen probeer ik wel, zoals vanmorgen in mijn K1, de insteek zo effectief mogelijk te maken zonder te gaan raggen en rossen. Volgende week maar eens filmen.
Meestal verwatert het trainingsgebeuren in zo'n feestdagenweekeinde door verplichte sociale activiteiten. Die waren er ook wel, en ook erg gezellig, maar ondanks dat toch op 1e paasdag met Frans lekker getraind. De verrassing was dat Frans aankondigde een nieuwe boot te hebben besteld. We gaan straks varen in een splinternieuwe Nelo Viper K2! Ik ben benieuwd.
De training was niet zo lang, omdat men op tijd terug moest zijn voor de Frisia Paasbrunch. Ik had niet ingeschreven dit keer, maar een boel anderen natuurlijk wel. Voor de training werd door een groep mensen gesproken over de invulling van de training met een groep deelnemers van uiteenlopende sterkte en snelheid. De ervaring is dat je wel met elkaar weggaat, maar onderweg toch snel al weer je eigen trainingstempo vaart en er dus eigenlijk geen groepsgevoel overblijft. Sterker nog, sommige deelnemers (of eigenlijk misschien vooral de afvallers) hebben het gevoel dat ze steeds afgetroefd worden en beleven aan het achteraan in het vuile water bungelen geen plezier. Ik herken hier wel iets van, maar heb dit steeds opgelost door me bij een groepje aan te sluiten van het juiste niveau. Dat dit dan steeds het langzaamste groepje is, kon mij niet veel schelen, qua training is dat voor mij het meest effectief.
Om meteen enig gehoor te geven aan het groepsgevoel, had Henk bedacht om de langzaamste vaarders groepsgewijs als eerste van start te laten gaan. Wij vertrokken dus met Hans en René op zog. De bedoeling was een rondje bos met een extra rondje camping, dat zal zo'n 13 à 14 km zijn. Het draaide weer lekker, en in het zonnetje bleven wij inderdaad goed bij elkaar. Af en toe wachtten wij op René, die op het tweede zog zat en bij smalle bruggetjes even moest afhaken. Tijdens het rondje kwamen eerst Henk en Anne, en daarna Ed ons achterop. Verder hebben we niemand gezien.
Na afloop kregen we van René nog enige feedback. Hij snapte niets van onze draaizitjes. Wel dat het misschien lekkerder zit, maar volgens hem hebben Frans en ik allebei het zelfde: de insteek komt eigenlijk pas goed als onze arm al weer naar achteren aan het bewegen is. Dit moeten we eigenlijk een keer gaan filmen om te kijken of we hier nog iets aan kunnen verbeteren. Frans herkent het zo niet, en strekt voor zijn gevoel zijn arm geheel door naar voren. Ik kan er zo ook niet zo veel mee, alleen probeer ik wel, zoals vanmorgen in mijn K1, de insteek zo effectief mogelijk te maken zonder te gaan raggen en rossen. Volgende week maar eens filmen.
woensdag 20 april 2011
Gespijbeld...
Vandaag was het mooi vliegweer. (Check mijn andere blog!) Da's bijna het zelfde als mooi kanoweer. Maar ja vanmiddag koos ik er voor om niet te gaan trainen. Frans is op vakantie dus die mist me ook niet. Nu maar eens kijken hoe het in het Paasweekeinde gaat...
maandag 18 april 2011
Waterlandmarathon toertocht - Wat een prachtig kanoweer
Zondag voeren Frans en ik de 15km toertocht van de Waterlandmarathon. Een graadje of 17-18 en in de zon nog ietsje meer, bijna geen wind, echt helemaal top! Met 1.35 waren wij tevreden, en na wat golfslagbaden en prutsloten een goede trainingservaring rijker.
Bij het opladen bij Frisia bleek dat Wim Schepers niet mee kon omdat Frans een afspraak had gemaakt om een boot mee terug naar Frisa te vervoeren. We vertrokken lekker op tijd en hadden bij Viking dan ook alle tijd voor een bakje koffie, het bestuderen van de route en de laatste voorbereidingen.
Voor de start trilde ik behoorlijk, een vervelende eigenschap dat ik mijn benen niet stil krijg, ook al heb ik totaal niet het idee dat er iets mis kan gaan in de zin van omslaan of zo. Bij de start was ik dat gelukkig meteen weer kwijt, en voeren wij gelijk op met de houten K2 van Raymond Hol en Mark Greveling, een junior van DKV. Vlak daarachter kwamen een K2 en een K1 van RCC met aan boord Arnout Hamelink en Juliet Liber, en Jaap Kraaijenga. Dit groepje bleef redelijk bij elkaar. Alleen de houten K2 zagen we op een gegeven moment niet meer.
In Broek op Langedijk in het ondiepe Havenrak en de sloten daarna kreeg Frans een redelijke tik en moesten we het tempo iets laten zakken. We kwamen nog in aanraking met een motorbootje dat nét op het verkeerde moment aan de andere kant van een brug met daarna een haakse bocht kwam aanvaren. Ik moest mijn peddel uit het water halen, links loslaten en met mijn vrije hand afduwen, en ondanks dat kraakte de boot even... Maar we konden verder. De K2 en K1 van RCC lagen kennelijk minder diep en hadden iets minder last van de ondieptes, waardoor wij ze net niet bij konden houden.
Eenmaal weer op het Noordhollands Kanaal voer er een aantal honderden meters vóór ons een verschrikkelijk monsterlijk gedrocht van een motorboot die golven maakte alsof het de stoomboot van Sinterklaas was. Als dat de laatste kilometers zo bleef, waren we de sjaak. Maar gelukkig moest het ding wachten op de pont. Wij hadden genoeg tijd om bij te halen en wachtten voor de zekerheid tot de pont weer terug was, want de chauffeur keek niet onze kant op en je wilt niet door een pont overvaren worden.
Voorbij de pont hadden we de gang er weer goed in. Het draaizitje bewees weer goede diensten en we zagen (Frans in ieder geval, ik zie voornamelijk zijn rug) de RCC-ers weer langzaam dichterbij komen. Maar de finish, net voor de deur bij McDonalds, was te dichtbij en de stand bleef zoals die was. We konden tevreden gaan douchen. Het was tenslotte een toertocht, zeg je dan als je niet als eerste over de streep komt...
Een boterham en een pilsje later waren we weer helemaal het mannetje en bleven nog een paar minuten hangen om de prijsuitreiking mee te krijgen. Helaas waren er niet heel veel deelnemers, maar zoals altijd hadden de thuisblijvers ongelijk (of pech). Het was een welbesteed dagje, en nogmaals: geweldig kanoweer!
Uitslagen en verslag op site Viking: hier en hier.
Bij het opladen bij Frisia bleek dat Wim Schepers niet mee kon omdat Frans een afspraak had gemaakt om een boot mee terug naar Frisa te vervoeren. We vertrokken lekker op tijd en hadden bij Viking dan ook alle tijd voor een bakje koffie, het bestuderen van de route en de laatste voorbereidingen.
Voor de start trilde ik behoorlijk, een vervelende eigenschap dat ik mijn benen niet stil krijg, ook al heb ik totaal niet het idee dat er iets mis kan gaan in de zin van omslaan of zo. Bij de start was ik dat gelukkig meteen weer kwijt, en voeren wij gelijk op met de houten K2 van Raymond Hol en Mark Greveling, een junior van DKV. Vlak daarachter kwamen een K2 en een K1 van RCC met aan boord Arnout Hamelink en Juliet Liber, en Jaap Kraaijenga. Dit groepje bleef redelijk bij elkaar. Alleen de houten K2 zagen we op een gegeven moment niet meer.
In Broek op Langedijk in het ondiepe Havenrak en de sloten daarna kreeg Frans een redelijke tik en moesten we het tempo iets laten zakken. We kwamen nog in aanraking met een motorbootje dat nét op het verkeerde moment aan de andere kant van een brug met daarna een haakse bocht kwam aanvaren. Ik moest mijn peddel uit het water halen, links loslaten en met mijn vrije hand afduwen, en ondanks dat kraakte de boot even... Maar we konden verder. De K2 en K1 van RCC lagen kennelijk minder diep en hadden iets minder last van de ondieptes, waardoor wij ze net niet bij konden houden.
Eenmaal weer op het Noordhollands Kanaal voer er een aantal honderden meters vóór ons een verschrikkelijk monsterlijk gedrocht van een motorboot die golven maakte alsof het de stoomboot van Sinterklaas was. Als dat de laatste kilometers zo bleef, waren we de sjaak. Maar gelukkig moest het ding wachten op de pont. Wij hadden genoeg tijd om bij te halen en wachtten voor de zekerheid tot de pont weer terug was, want de chauffeur keek niet onze kant op en je wilt niet door een pont overvaren worden.
Voorbij de pont hadden we de gang er weer goed in. Het draaizitje bewees weer goede diensten en we zagen (Frans in ieder geval, ik zie voornamelijk zijn rug) de RCC-ers weer langzaam dichterbij komen. Maar de finish, net voor de deur bij McDonalds, was te dichtbij en de stand bleef zoals die was. We konden tevreden gaan douchen. Het was tenslotte een toertocht, zeg je dan als je niet als eerste over de streep komt...
Een boterham en een pilsje later waren we weer helemaal het mannetje en bleven nog een paar minuten hangen om de prijsuitreiking mee te krijgen. Helaas waren er niet heel veel deelnemers, maar zoals altijd hadden de thuisblijvers ongelijk (of pech). Het was een welbesteed dagje, en nogmaals: geweldig kanoweer!
Uitslagen en verslag op site Viking: hier en hier.
donderdag 14 april 2011
Draaizitje getest
Gisteravond heeft Frans me "onder lichte dwang" kennis laten maken met het draaizitje... Ik moet zeggen, ik heb het over me heen laten komen en had er wel vertrouwen in dat ik het zou kunnen, temeer omdat Diana het er ook goed had afgebracht. En inderdaad, in 1e instantie voelde het wat vaag aan maar al snel, dat wil zeggen na een paar honderd meter, durfde ik een beetje te gaan werken met mijn benen. En eigenlijk voordat we bij de bosbaan waren had ik er al vrij veel vertrouwen in dat het wel goed zou komen.
De training bestond uit 12x 250m op 85% met 250m rust. Frans bouwde dit rustig op met, zoals ik van hem gewend ben, eerst een warming-up tot aan het einde van de bosbaan, en daarna de eerste 250 redelijk rustig. Dat ging prima. Hier en daar sprak Frans een aantal roeiers vermanend toe omdat ze in baan drie en vier voeren, terwijl de afspraak is dat die voor de kanoërs vrijgehouden worden. Wat geen goed aan de relatie op het water doet, is dat een aantal kanoërs er toch een gewoonte van maakt om uit te waaieren over de banen naast drie en vier, en ook in baan nul en de andere uiterste buitenkant. Als je niet oppast, verspeel je dan wel je recht van spreken.
Maar goed, de snelheid kwam er zo bij ons goed in. Wij voeren uit fase met de rest van de groep, en zagen de andere kanoërs steeds tijdens onze rust langszij komen, maar niet uitlopen. Met het tempo van Boris, Henk, en nog een paar andere snelle mannen was dat toch wel een indicatie dat het goed ging.
Gek genoeg zit ik rechter op het draaizitje, dat wil zeggen, de boot ligt rechter. Ik zit "zachter" zoals Diana het omschrijft, en het kost minder moeite de boot "los te laten". Of eigenlijk moet ik zeggen je kunt de boot niet meer vasthouden... Hoe dan ook, na de 205's op de bosbaan en buitenom terug naar de club, was de conclusie van Frans ook dat de kracht op de peddel langer aanhoudt, en dus de slag effectiever is met het draaizitje. Voorlopig blijft het er dus in zitten!
Ik heb geen idee wat er zal gebeuren als ik het in mijn K1 zou zetten... Daar wacht ik nog wel even mee tot het water nog wat warmer geworden is...
maandag 11 april 2011
Thuis halteren
Officiëel is het winterseizoen voorbij, dus bij Frisia wordt er niet meer "gehalterd" (het lokale jargon voor krachttraining en buikspieroefeningen). Maar om toch op een doordeweekse avond iets aan training te kunnen doen, lijkt het mij wel een goed idee om voorlopig op de maandagen nog even door te gaan. Thuis dan wel te verstaan. Gewoon gordijnen dicht (dat dan weer wel), goeie muziek-DVD erin, hocker aan de kant en hupsakee, beentjes van de vloer. Deze routine zit er nu goed in, en ook in de zomervakantie denk ik dat ik hier op terug ga vallen om ook in die periode wel íets te kunnen blijven doen.
Vanavond was de keus gevallen op een live-opname van Deep Purple: California Jam uit 1974. Als er één muziekjaar nog eens overgedaan mocht worden dan was dat wat mij betreft 1974, maar daar later nog wel eens over.
De oefeningen zijn gewoon wat ik eigenlijk de hele inter met het groepje onder leiding van onze grote voorganger Henk gedaan heb: 3x4 oefeningen een bepaald aantal herhalingen. Maar ja ik vergeet vaak mee te tellen dus ga ik maar door tot het echt een beetje zwaar wordt. De buik/rug-oefeningen:
- Situps met gehoekte benen, voeten in de lucht
- Schuin over linker hand naar zijkant rechter knie en vice versa
- Gestrekte benen tegelijk op en neer, handen onder de billen
- Op buik, armen gestrekt, heffen over denkbeeldig bierblikje
-----
- "Sterretjes plukken", d.w.z. liggend op de rug, gestrekte armen omhoog grijpen en terug
- Met handpalmen omhoog naar enkels (soort verkorte situp) kan naar keuze tegelijk of afwisselend, voor de afwisseling :-]
- "Roeien", d.w.z. zitten met voeten in de lucht, benen strekken en tegelijk armen inhalen, en terug (ik moest even gaan zitten om te kijken of ik het goed had)
- Op buik, "hagedis in de woestijn", d.w.z. linker arm en rechter been omhoog, dan rechter arm en linker been omhoog, enz.
Wij doen het wel veel sneller.
Vanavond was de keus gevallen op een live-opname van Deep Purple: California Jam uit 1974. Als er één muziekjaar nog eens overgedaan mocht worden dan was dat wat mij betreft 1974, maar daar later nog wel eens over.
De oefeningen zijn gewoon wat ik eigenlijk de hele inter met het groepje onder leiding van onze grote voorganger Henk gedaan heb: 3x4 oefeningen een bepaald aantal herhalingen. Maar ja ik vergeet vaak mee te tellen dus ga ik maar door tot het echt een beetje zwaar wordt. De buik/rug-oefeningen:
- Situps met gehoekte benen, voeten in de lucht
- Schuin over linker hand naar zijkant rechter knie en vice versa
- Gestrekte benen tegelijk op en neer, handen onder de billen
- Op buik, armen gestrekt, heffen over denkbeeldig bierblikje
-----
- "Sterretjes plukken", d.w.z. liggend op de rug, gestrekte armen omhoog grijpen en terug
- Met handpalmen omhoog naar enkels (soort verkorte situp) kan naar keuze tegelijk of afwisselend, voor de afwisseling :-]
- "Roeien", d.w.z. zitten met voeten in de lucht, benen strekken en tegelijk armen inhalen, en terug (ik moest even gaan zitten om te kijken of ik het goed had)
- Op buik, "hagedis in de woestijn", d.w.z. linker arm en rechter been omhoog, dan rechter arm en linker been omhoog, enz.
Wij doen het wel veel sneller.
-----
- Schoppen in de lucht: liggend op de rug, benen omhoog (evt. handen onder de rug of billen), afwisselend linker been laten zakken en omhoog schoppen, rechterbeen omhoog schoppen
- Linkerbeen over rechter knie, rechterhand naast je oor en met rechter elleboog naar je linkerknie
- Zelfde maar rechts is links en links is rechts. Deze twee tellen soms voor één, soms voor twee oefeningen, naar gelang de bui van de trainer (:-{>
- "Plankje", d.w.z. steunend op je ellebogen en tenen een minuutje of zo als een plankje blijven staan. Men zegt dat sommige mannen hierbij in het voordeel zijn. Dit is zowel een buik- als rugoefening.
Er zijn variaties mogelijk, bijvoorbeeld "walrus" i.p.v. "hagedis" of tijdens het "plankje" links-midden-rechts-midden heen en weer op je tenen, of niet heffen over een denkbeeldig bierblikje maar over een broodje kroket...
Ik doe warming-up met jongleerballen en/of 2 kg halters (niet tegelijkertijd, nee). Dan komen achtereenvolgens de biceps, triceps, "Belgisch trekken" en op de buik op de hocker iets wat lijkt op banktrekken. Dan op de rug op de hocker bankdrukken. Dan nog een rotatieoefening zittend op de grond. Dit alles met twee handhalters of dumbels van ca. 8 kg. En dan nog een rondje. Tussendoor gaat er een halve liter water door, want in de huiskamer is het meestal 20 graden, en dat is heel wat meer dan in het halterhok bij Frisia.
Zo, en nu een chocomel.
- Schoppen in de lucht: liggend op de rug, benen omhoog (evt. handen onder de rug of billen), afwisselend linker been laten zakken en omhoog schoppen, rechterbeen omhoog schoppen
- Linkerbeen over rechter knie, rechterhand naast je oor en met rechter elleboog naar je linkerknie
- Zelfde maar rechts is links en links is rechts. Deze twee tellen soms voor één, soms voor twee oefeningen, naar gelang de bui van de trainer (:-{>
- "Plankje", d.w.z. steunend op je ellebogen en tenen een minuutje of zo als een plankje blijven staan. Men zegt dat sommige mannen hierbij in het voordeel zijn. Dit is zowel een buik- als rugoefening.
Er zijn variaties mogelijk, bijvoorbeeld "walrus" i.p.v. "hagedis" of tijdens het "plankje" links-midden-rechts-midden heen en weer op je tenen, of niet heffen over een denkbeeldig bierblikje maar over een broodje kroket...
Ik doe warming-up met jongleerballen en/of 2 kg halters (niet tegelijkertijd, nee). Dan komen achtereenvolgens de biceps, triceps, "Belgisch trekken" en op de buik op de hocker iets wat lijkt op banktrekken. Dan op de rug op de hocker bankdrukken. Dan nog een rotatieoefening zittend op de grond. Dit alles met twee handhalters of dumbels van ca. 8 kg. En dan nog een rondje. Tussendoor gaat er een halve liter water door, want in de huiskamer is het meestal 20 graden, en dat is heel wat meer dan in het halterhok bij Frisia.
Zo, en nu een chocomel.
zondag 10 april 2011
Zwanenburg met de zwanen
Vanmorgen was ik weer helemaal bijgekomen en klaar voor de volgende training. Nu de Camelbak maar eens aangetrokken, met een lekker poedertje door het water gemengd. Dat ging prima. Frans bleek ook zijn Camelbak aan te hebben. De drinkslang van Frans zat een beetje raar gemonteerd dus dat hebben we even opgelost, en ik heb van Frans weer een modificatie met klittenband gezien om de schouderbanden bijelkaar te houden.
Deze training was (bleek achteraf) 23 km in totaal. Naar Zwanenburg en terug, en inderdaad kwamen we, naast wat bootjes, ook een koppel zwanen tegen, waarvan er één steeds 30 m voor ons uit afgebroken startjes aan het oefenen was, tot hij (of zij? hoe zie je dat bij een zwaan?) uiteindelijk bij de volgende brug kwam en toen maar een go-around deed.
We keerden gelijk met Henk, en even later kwamen Axel en Cor er ook nog aan. Op de terugweg kregen we een moegevaren Axel op zog, en Henk liet zich terugzakken tot bij ons. Gevieren konden we Cor zoals gewoonlijk niet meer inhalen.
Even evalueren: wat een perfect weer, lekker gevaren, gemiddelde rond 10,5 km/h en constant boven de 10 km/h. Varen en drinken met de Camelbak gaat prima, geen last van gehad. Er kan volgens mij nog wel wat meer in maar met een liter is het toch wel het maximum denk ik. Bij het golfslagbad van de Nieuwe Meer zocht ik veel te veel steun aan mijn peddel en ging heel veel dingen ineens verkeerd doen. Hartslag in de hoek, niets meer met de benen, tot strijken aan toe op de terugweg. Daar moeten we nog flink op oefenen!
Deze training was (bleek achteraf) 23 km in totaal. Naar Zwanenburg en terug, en inderdaad kwamen we, naast wat bootjes, ook een koppel zwanen tegen, waarvan er één steeds 30 m voor ons uit afgebroken startjes aan het oefenen was, tot hij (of zij? hoe zie je dat bij een zwaan?) uiteindelijk bij de volgende brug kwam en toen maar een go-around deed.
We keerden gelijk met Henk, en even later kwamen Axel en Cor er ook nog aan. Op de terugweg kregen we een moegevaren Axel op zog, en Henk liet zich terugzakken tot bij ons. Gevieren konden we Cor zoals gewoonlijk niet meer inhalen.
Even evalueren: wat een perfect weer, lekker gevaren, gemiddelde rond 10,5 km/h en constant boven de 10 km/h. Varen en drinken met de Camelbak gaat prima, geen last van gehad. Er kan volgens mij nog wel wat meer in maar met een liter is het toch wel het maximum denk ik. Bij het golfslagbad van de Nieuwe Meer zocht ik veel te veel steun aan mijn peddel en ging heel veel dingen ineens verkeerd doen. Hartslag in de hoek, niets meer met de benen, tot strijken aan toe op de terugweg. Daar moeten we nog flink op oefenen!
woensdag 6 april 2011
Twee rondjes op water
Vanavond heb ik twee rondjes Bos gevaren, op alleen water... Goed om te weten hoe dat voelt. Niet goed dus. Eerste rondje 1 uur 10 ongeveer, tweede rondje 1 uur 20.... Mijn hartslag wilde niet meer omhoog en de snelheid zakte wel wat in. Ik probeerde zoveel mogelijk op souplesse en in mijn slag te blijven varen. Ik heb het overleefd, maar volgende keer neem ik wel weer wat koolhydraten mee.
Na de douche wat gegeten en een biertje gedronken, maar daar wel drie kwartier over gedaan. Mijn lichaam was nog even aan het bekomen van de schrik, dat was duidelijk, want dat biertje zakte er niet lekker in. Nog wel even geproost met Robert Jan, die 45 geworden is. En Rian was er ook zomaar weer eens. Zo te zien had híj in ieder geval géén moeite met bierdrinken.
Verder heb ik ook nog zere tepels en schuurplekken op mijn heupen van het twee uur en een kwartier heen-en-weer schuren. Ook hier zullen we iets op moeten vinden.
Na de douche wat gegeten en een biertje gedronken, maar daar wel drie kwartier over gedaan. Mijn lichaam was nog even aan het bekomen van de schrik, dat was duidelijk, want dat biertje zakte er niet lekker in. Nog wel even geproost met Robert Jan, die 45 geworden is. En Rian was er ook zomaar weer eens. Zo te zien had híj in ieder geval géén moeite met bierdrinken.
Verder heb ik ook nog zere tepels en schuurplekken op mijn heupen van het twee uur en een kwartier heen-en-weer schuren. Ook hier zullen we iets op moeten vinden.
zondag 3 april 2011
Snif snif en toch lekker gevaren
Vrijdag was ik zo verkouden dat ik drie pakjes papieren zakdoekjes per uur nodig had. Gelukkig is het ergste leed weer achter de rug. Vanmorgen 18,5 km op de Ringvaart gevaren met Frans en nog een heel groepje. Ondanks dat mijn hartslag een paar slagen hoger geweest zal zijn dan normaal wegens de verkoudheid, toch erg lekker gevaren. Frans merkt nog wel dat ik bij wat golfjes meer steun zoek aan mijn peddel in plaats van gewoon meteen kracht te zetten.
Ik zou de watertemperatuur gemeten hebben, maar in mijn haast om weg te komen vergeet ik die hele thermometer mee te nemen. Nu weten we nog niks. Frans heeft hem gepakt, ik weet niet of hij ook nog gekeken heeft naar de temperatuur. Misschien hoor ik dat woensdag nog.
Ik zou de watertemperatuur gemeten hebben, maar in mijn haast om weg te komen vergeet ik die hele thermometer mee te nemen. Nu weten we nog niks. Frans heeft hem gepakt, ik weet niet of hij ook nog gekeken heeft naar de temperatuur. Misschien hoor ik dat woensdag nog.
Abonneren op:
Reacties (Atom)