Voor de woensdagtraining had ik de GPS bijna geprogrammeerd met een mooi interval, en toen drukte ik den ik op het verkeerde knopje. Nou ja, maakt niet uit. Frans wil altijd eerst een lengte Bosbaan invaren, wat ik heel terecht vind, dus vormden wij ons eigen groepje. De training was 70 seconden 90-95%, dan 20 seconden 60%. Frans maakte daarvan 250m om 250m, alleen het lage percentage ietsjes hoger om toch op ongeveer de zelfde inspanning uit te komen. Bij elke draai drukte ik op de Ronde-knop van de GPS, dus kon ik de boel mooi uit elkaar trekken op de PC. Vooral de 2e en 3e ronde is mooi te zien dat de hartslag bij ieder interval iets hoger eindigt. Mooi progressief trainen dus, volgens mij is dat ook de bedoeling. Snelheid benaderde de 13 km/u, en in de rustige stukken rond de 11 km/u. Je ziet dat we niet iedere keer de zelfde intensiteit gevaren hebben. Op zich niet erg.
Ronde 1 was het opvaren en invaren. Die slaan we even over.
Ronde 2 (wind mee):
Hier zie je dat de Garmin-software een "afvlakking" toepast. Bij het volgende plaatje heb ik dat uitgezet.
Ronde 3 (wind tegen):
Ronde 4:
En na drie keer hielden we de Bosbaan voor gezien en voeren terug door het bos. Ook hier weer een gemiddelde van boven de 10 km/u. Een lekkere training!
Vrijdag
De vrijdagtraining moest dus weer een lange rit worden. We begonnen richting Ringvaart en gingen naar het gemaal bij Lijnden en terug. Het keerpunt is de tweede groene stip op het plaatje hieronder. (De eerste is het overdragen naar de Ringvaart.) Op de terugweg draaide Frans na een korte drinkpauze, linksaf de Nieuwe Meer op. (Tweede groene stip.) Daar had ik al een beetje op gerekend, en gehoopt, want ik had laatst al een keer laten vallen dat ik nog wel een paar keer een rondje Nieuwe Meer wilde doen. Ik ben dat wat grotere water nog niet erg gewend, dus die oefening heb ik denk ik hard nodig. Mooi is te zien dat mijn hartslag twee pieken heeft, op de meest woelige stukken van het meer. Maar net boven de 150 dat kan ik nog wel aan, en het herstelt ook weer mooi als de surfers uit beeld zijn. Op dit soort momenten is het voor mij zaak om me zo min mogelijk op de omgeving te richten maar zo goed mogelijk geconcentreerd te blijven op Frans. Het in mijn hoofd zingen van "Hoofd, schouders, knie en teen" helpt hier bij: alles zit in je hoofd, schouders laag houden, knie kan voor van alles staan zoals niet mezelf naar achteren duwen op het zitje, of let op mijn bekken mee naar voren te nemen, let op de timing/coördinatie bij het insteken, niet te ver links naar achteren doorhalen etc. en bij teen let ik op de verbinding tussen voetzool en hand bij het insteken en aanzetten. Ook denk ik er dan af en toe aan om te pompen, als is dat gelukkig nu nog niet echt nodig geweest.
Een ontdekking die we tijdens deze training gedaan hebben, is dat ik i.p.v. op Frans' linker insteek, juist beter op de rechter kan letten. Dit komt qua timing veel beter uit, waardoor ik rechts veel beter op tijd ben met insteken. Frans had al eens vaker gezegd dat, met name als het wat lastiger wordt, ik "out of sync" lijk te raken. Hij luisterde deze keer goed en hoorde met name rechts steeds een iets te late insteek. Kon kloppen, ik keek altijd links, en vond juist dat Frans rechts altijd heel snel omlaag ging, bijna niet bij te houden. Door nu rechts te kijken i.p.v. links, lukt het me veel beter om links niet te ver door te halen en ik ben dan dus wel op tijd met insteken rechts. Voor mij was het even wennen, net of je met je andere hersenhelft moet denken, en het ziet er ook heel anders uit dan wat ik de afgelopen maanden gewend was. Maar het werkt, en alles wat werkt is goed. Teen, daar waren we gebleven. Voor wie het liedje nog kent: oren, ogen, puntje van je neus! Daar waar het dus wel mag en kan, wil ik wel een beetje van de omgeving meepikken. Het is wel sport maar het mag ook wel leuk zijn, niet dan? Tot slot: het vierde bolletje is twee keer overdragen bij de Bosbaan. Zo zie je ook dat we mooi regelmatig gedronken hebben.
Plaatje, zoals beloofd:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten